برای جلوگیری از آسیب ورزشی، گرم کردن بدن قبل از شروع ورزش فراموش نشود
جلوگیری از آسیب ورزشی در کودکان
کودکان برای لذت بردن از بازیهای ورزشی باید با قوانین ایمنی آشنا شده و آنها را رعایت نمایند. بیشتر صدمات بدنی کودکان در ورزش ناشی از عدم رعایت این قوانین است.
* برای جلوگیری از آسیب ورزشی، گرم کردن بدن قبل از شروع ورزش و سرد کردن آن پس از ورزش بسیار مهم بوده و در کاهش کوفتگی و درد عضلانی موثر است.
* برای پیشگیری از آسیب ورزشی باید محوطه ورزش و بازی کودک امن و دور از عوامل خطرزا باشد.
* بعضی ورزشها نیازمند استفاده از تجهیزات ایمنی خاص هستند؛ از جمله کلاه ایمنی، مچ بند، زانو بند و مانند این ها. با کمک مربی کودک میتوانید این لوازم را تهیه کرده و فراموش نکنید که این تجهیزات باید نو و کاملا اندازه کودک باشند تا از آسیب ورزشی کودکتان جلوگیری کنند.
* کودکان کم سن نباید ورزشهایی را انجام دهند که موجب ایجاد اختلال در رشد استخوانها، عضلات و مفاصل آنها شده یا به این اندامها صدمه وارد کند. بهترین کار برای جلوگیری از آسیب ورزشی در کودکان، انجام ورزشهای مختلفی است که روی یک اندام متمرکز نشده و طولانی هم نباشند. بدنسازی با وزنه قبل از سن بلوغ به هیچوجه توصیه نمیشود و پس از آن هم باید همواره تحت نظر مربی انجام گیرد.
برای پیشگیری از آسیب ورزشی باید محوطه ورزش و بازی کودک امن باشد
* بهترین حالت برای کودک زمانی است که او با همسالان، یا کودکان همقد و قواره خود بازی یا ورزش کند.
* برای جلوگیری از آسیب ورزشی از آنجایی که بدن کودکان نسبت به بزرگسالان بسیار سریعتر گرم یا سرد میشود، آنها نباید به ورزشهایی بپردازند که بیش از 30 دقیقه طول می کشد. همچنین نباید در هوای بسیار گرم (بالای 30 درجه سانتیگراد) به ورزش و بازی بپردازند و نباید هنگام شنا به مدتطولانی در آب سرد باقی بمانند.
* معمولا کودکان نمیدانند که چه زمانی به نوشیدن آب نیاز دارند و اغلب قبل از اینکه احساس تشنگی کنند به آب نیاز دارند. آنها باید قبل، بعد و در حین ورزش و بازی، آب بنوشند.
* برای جلوگیری از آسیب ورزشی کودکان، آنها باید هنگام ورزش در هوای گرم از کرم ضدآفتاب و کلاه لبهدار استفاده کنند.
* کودک را به انجام کاری که نمیتواند انجام دهد یا از انجام آن وحشت دارد، مجبور نکنید. همچنین نباید کودک را به دلیل کاری که درست انجام نداده یا خوب بازی نکرده است، مقصر دانست و مورد انتقاد و تمسخر قرار داد.
* مراقب باشید هیچکس از بین بازیکنان، مربی یا تماشاگران بر سر کودک فریاد نزند و او را متهم نکند. در حقیقت ورزش کودکان را باید با آرامی و ملایمت رهبری کرد.
* آسیبهای ورزشی در مورد کودکان باید با دقت بسیار بیشتری درمان شود تا موجب ایجاد اختلال در رشد آنها نشود و یا به معلولیت یا ناتوانی آنها تبدیل نگردد.
منبع :
هفته نامه سلامت
tebyan.net
پنگوئن نسبت به پرندگان دیگر، پرهای بیشتری دارد
پنگوئن- مطالبی کوتاه و خواندنی درباره پنگوئن ها
پنگوئن ها پرندگانی هستند که نمی توانند پرواز کنند. اما خیلی خوب شنا می کنند و بیشتر زندگی شان را در دریا می گذرانند.
پنگوئن ها و ساختمان بدن آنها
پنگوئن امپراتور بزرگ ترین پنگوئن است. قد آن 1/1 متر و وزنش بیش از 30 کیلوگرم است. پنگوئن های مذکر و مؤنث خیلی شبیه به هم به نظر می رسند. همه پنگوئن ها یک سر بزرگ و یک گردن کوتاه کلفت، یک شکل کاربردی، یک دم کوتاه و بال های باله مانند (مانند نهنگ و بعضی از ماهی ها) ریز دارند.
پنگوئن ها پاهایی دارند که آنها را برای شنا کردن مورد استفاده قرار می دهند. پنگوئن ها دارای رنگ های متضادند. شکمشان روشن تر است و پشتشان سیاه است. این رنگ بندی کمک می کند که موقعی که در داخل آب هستند خودشان را گم کنند و آنها را از چشم شکارچیان پنهان می کند.
پنگوئن ها پرهای ضد آب دارند
پنگوئن ها پرهای ضد آب براقی دارند که به خشک نگهداشتن پوستشان کمک می کند. پنگوئن نسبت به بیشتر پرندگان دیگر پرهای بیشتری دارند - حدود 70 پر در هر اینچ مربع. هر سال پنگوئن ها پرهایشان می ریزد و پرهای قدیمی شان را از دست می دهند و پرهای جدیدی برایشان رشد می کند. بعضی از پنگوئن ها تاجی از پر دارند (مثل پنگوئن ماکارونی و پنگوئن راک هوپر).
پنگوئن ها در اقیانوس ها غذا می خورند
زیستگاه پنگوئن ها
همه پنگوئن ها در نیمکره جنوبی زمین زندگی می کنند (جنوب استوا). آنها در آب و هواهای مختلف از مناطق گرمسیر استوایی تا قاره قطب جنوب یخ زده زندگی می کنند. این پرندگان بی دفاع معمولاً در جزایری که جانوران درنده ندارد یا روی بخش های دورافتاده یک قاره زندگی می کنند. بعضی از پنگوئن ها، مثل پنگوئن امپراتور روی توده یخ، در قاره قطب جنوب زندگی می کنند.
تغذیه پنگوئن ها:
پنگوئن ها در اقیانوس ها غذا می خورند. آنها ماهی، خرچنگ ها و ماهی مرکب می خورند.
منبع : www.020.ir
در ماه ششم لازم است روزی یکبار حریرهی 5% ( به مقدار مساوی با شیر ) به کودک داده شود
غذا دادن به کودکان از سنی که باید شروع به خوردن غذای کمکی کنند، همیشه دغدغه مادران بوده و هست. به همین دلیل به کمک خانم ها ایران کوهستانی و مهسا میرزایی که به ترتیب مربی آشپزی و کارشناس تغذیه هستند، هر بار دستور پخت غذاهای مناسب را برای کودکان شما ارائه دهد. بنابر این اگر دلتان میخواهد بدانید اولین غذایی که باید به عنوان غذای کمکی به نوزادتان بدهید از نظر تغذیه ای چه ارزشی دارد این مطلب را بخوانید.
دستور پخت حریره بادام و نکاتی درباره ارزش غذایی آن
دستور پخت حریره بادام
مواد لازم:
بادام: 6 عدد
آرد برنج: 2 قاشق سوپ خوری
شیر پاستوریزه، یک استکان (حدود 60 میلیلیتر)
شکر: 1 قاشق چای خوری
آب: نصف استکان (حدود 30 میلیلیتر)
بادامها را در آب بریزید و بگذارید آب به جوش بیاید، 30 ثانیه بیشتر لازم نیست بجوشد، بادامها را آبکش کنید، رویشان آب سرد بگیرید و بلافاصله، به راحتی آنها را پوست بکنید. سپس بادامها را با مقداری آب سرد و شکر در مخلوطکن بریزید تا در عرض چندثانیه به مایعی سفیدرنگ و شیرمانند تبدیل شود. این مخلوط را روی شعله ملایم در حالی که به طور مرتب هم میزنید، به مدت حدود 20 دقیقه بپزید. سپس آرد برنج را در شیر سرد حل کرده و به مخلوط فوق اضافه کنید و مجددا مرتب هم بزنید تا قوامی مانند ماست پیدا کند.
مقدار اضافی حریره را در ظرف در بسته تا دو روز در یخچال نگه داری کرد.
جهت نگهداری حریره در یخچال، اجازه دهید تا کاملا سرد شود سپس درب ظرف را بسته و آن را در یخچال بگذارید. البته تازه تهیه کردن این حریره بهتر است.
کودک 6 ماهه صرفنظر از شیر مادر باید غذای کمکی نیز بخورد، چون در حال رشد و نمو است و شیر مادر به تنهایی نمیتواند تمام نیازهای بدن او را تامین کند.
دادن حریره به کودک باید از یک قاشق چایخوری شروع شود و روزانه اضافه گردد
نظر مهسا میرزایی، کارشناس تغذیه: در ماه ششم لازم است روزی یکبار قبل از شیر دادن به کودک، حریرهی 5% ( به مقدار مساوی با شیر ) به کودک داده شود. دادن حریره به کودک باید از یک قاشق چایخوری شروع شود و روزانه اضافه گردد تا در پایان ماه ششم به 150 گرم (دو سوم استکان) برسد.
حریره میتواند برای یک وعدهی کودک کافی باشد و نیازی نیست که در همان وعده به کودک شیر هم بدهید، ولی طبیعی است که آنچه کودک قبلا به آن عادت کرده (شیر ) را ترجیح بدهد. بنابراین میتوان قبل از دادن حریره، به اندازه ی نصف شیشه به کودک شیر مادر داد. در ماه هفتم میتوان دادن حریرهی 10% را برای کودک شروع کرد اما در این سن به غذای دوم هم نیاز است و مابقی وعدههای کودک (حدود 170- 200 گرم) را شیر مادر تشکیل میدهد.»
ارزش غذایی حریره بادام:
آرد برنج به ترتیب شامل درشت مغذیها و ریز مغذیهایی مانند پروتئین، کربوهیدرات، ویتامینهای گروه ب، آهن و کلسیم است.
شیر کامل هم شامل پروتئین، چربی، کلسیم و ویتامین د است. این دو ماده یعنی آرد برنج و شیر کامل از 6 تا 7 ماهگی برای کودک قابل مصرف هستند. بادام از گروه دانههای روغنی محسوب میشود و شامل ریزمغذیهایی مانند ویتامین A و D و هم چنین اسیدهای چرب ضروری است که از انتهای ماه ششم برای نوزاد قابل مصرف است.
توصیهی من این است که هرچه به اواخر شش ماهگی کودک نزدیکتر میشویم پودر بادام را اضافه کنیم و در اوایل شش ماهگی حریره بیشتر ترکیبی از آرد برنج و شیر کامل باشد. بنابراین من دو نوع حریره را به شما پیشنهاد میکنم و دستور پخت آن را می دهم که کمی با حریره بادام خانم کوهستانی متفاوت است.
حریره ی 5%:
آرد برنج 5 گرم
شیر 50 گرم
آب 100 گرم
شربت قند 5 گرم
محلول نمک طعام 5/1 گرم
آرد برنج الک کرده را در اب جوش ریخته و تا نیم ساعت روی شعله ملایم هم بزنید. وقتی خوب پخت محلول نمک و شربت قند و شیر را که کمی گرم شده(70 درجه) در آن بریزید بعد از 1-2 دقیقه که حریره جوشید، آن را خنک کرده و به کودک بدهید.
حریره میتواند برای یک وعدهی کودک کافی باشد
حریره ی 10%:
آرد برنج 20 گرم
کره 5 گرم
شیر 200 گرم
آب 50 گرم
شربت قند 10 گرم
محلول نمک طعام 3 گرم
نیم استکان شیر و آب را با هم بجوشانید سپس روی شعله ملایم بگذارید ، سپس آهسته آرد برنج را در آن بریزید و به مدت نیم ساعت مرتب هم بزنید. بعد شربت قند و محلول نمک طعام اضافه کنید و بقیهی شیر را گرم کرده و در آن بریزید و 2 تا 3 دقیقه بجوشانید. در این حریره کره بریزید و خوب هم بزنید.
(این حریره برای کودکان 6 تا10 ماهه مناسب است و در هر وعده میتوان 50 تا 200 گرم از این حریره را به کودک داد)
موارد منع مصرف و توصیهها:
به طور عادی آرد برنج و بادام نمیتواند آلرژن باشد و برای کودک حساسیت ایجاد کند اما برای هضم بهتر در دستگاه گوارش کودک، بهتر است پوست بادامها کنده شده و سپس پودر شود. برای آسانتر شدن این امر، بهتر است بادامها را چند ساعت بخیسانید.
و اما شیر کامل گاو در برخی از کودکان میتواند حساسیت یا عدم تحمل ایجاد کند که در این صورت باید با پزشک مشورت شود و اقدامات لازم صورت گیرد.
منبع:ninisite.com